Örüntü

Kırıldın mı iğlerin tuttuğu yerden

Başın dönerken fır fır

O deli halin 

Metruk yüreğinde çınlardı 

Rıhtımlara düşen umutlar 

Şehrin karakolunda damgalanırdı

Pılın pırtın sarı pipon

Evci kediler ayak ucunda

Sokakların kadimi acısı

Ne simit sarar ne çay demler

Eline sinmişse yokluk 

Ömür tüter dudaklarından.

Böyle tükendi

Süründü

Yaşamak 

Bir kınalı gonca olaydı 

Yokluğuna sıcak yastık

De get dedi şair

Paltosuna büzülüp

Ne goncalar kırdı dilin

Kuyuya  düşercesine özlem

Adam akılsız göz yaşı

Eğrilmiş  ömür 

Örülmüş kader