Osma

Bırakmadılar mevsimleri bana
Takılı kaldım zindan karanlığına
Işık aradım umutla karamsarlık arasında
Kimliğimde sevişti
İhanet kelebekleri.
Yalanmış tarihin tozlu sayfalarındaki
Mora karmış dudaklarındaki isyan
Hani Çanakkale de şu yatan nefer
O değilmiş...
İçim sızlıyor ülkem.
Çanağına çiş yaban dönekleri gördükçe
Ruhumu kanatıyorum keleşin mermisinde
Bir yanlışlık mı var, Kimin içindi hınca yüreği kin dolu bomba
Adam desem adam değil
Dağında fil değil
Özgürlük kol bastı oynuyor
Ruhu ayrılık yılanı.. er değil.
Ben bildim bileli bunlar .O........değil
osma.