Osmanlı Kadınım Canım Ayşe Teyzeciğim 1

Dertlere,tasalara ve acılara,
Yokluğa,garipliğe ve fakirliğe,
Meydan okudun,
Ömrün boyunca fedakarca.

Metanet ve sabrın yegane örneğisin,
Gönülden büyüttüğün çocukların,
Emeksiz şefkatsiz bırakmadığın torunların,
Ve göz bebeğin biz yeğenlerin,
Hangimize emeğin yok ki,
Osmanlı kadınım.

Osmanlı kadınım canım ayşe teyzeciğim,
Gittin ya hani bir anda,
Mükemmelliğin kaldı hafızalarımızda,
Seni unutmak mümkün mü ?
Kaldıkca bu kahpe dünya da.

Benim asil ve soylu,
İhlas huylu teyzeciğim,
Deli dolu,Yiğit ve Mert,
Cesur merhametli ve şefkatli olan kadın,
Sanma ki unutacağız seni,
Yaşatacağız hep,
İçimizde,gönlümüzde ve her sözümüzde.

Osmanlı kadınım benim,
Ne kadar iyi bir insandın,
Her kezi samimiyetinle,
Yardım severliğinle,
Gülüşünle güldürüşünle,
Kendine bağlamıştın.

Gün geldi ağladın,
Gün geldi hakka yalvardın,
Gün geldi kudretlice savaşdın,
Mücadele ettin hayatla,
Zorluklarla dolu hayatına,
Çareler aradın durdun.

Osmanlı kadınım canım Ayşe teyzeciğim,
Kimseye yük olmadan,
Kahpe dünyaya,
Sevenlerine,
Dostlarına,
Eyvallah dedin ve gittin.

Göçüşünle yalan dünyadan,
Nasıl bir insan olduğunu,
Kalenderliğini ve kavih gönüllülüğünü,
Özününde bir sözününde bir olduğunu,
Yedi düvele nam olarak miras bıraktın.

Gönüllerimizde hanelerimizde,
Öyle bir kor bıraktın ki,
Hiç bir merhamet çeşmesinin söndiremeyeceği,
Ve öyle bir yara bıraktın ki,
Hiç bir hekimin iyileştiremeyeceği.

Osmanlı kadınım benim,
Hala daha inanmıyorum göçüşüne,
Daha dün gibi aklımda,
Koynuna alıpta uyuttuğun,
Gözünden esirgediğin,
Yedirip içiriyim diye kendini unuttuğun,
O küçük ama çok mutlu olduğumuz günler.

İnan bana iffeti bol,
Sabrı taktire şayan olan teyzeciğim,
Kabrinin başına gelemiyorum,
Seni o yere yakıştıramıyorum,
O kadar hayat doluydun ki,
Öldüğüne bir türlü inanamıyorum,
İsmin ne zaman gelse aklıma,
Yaşlar coşkulu seller gibi akıp gidiyor,
Gözlerimin pınarlarından,
Büyük sancılar geçiyor kalbimin kenarlarından.

Osmanlı kadınım benim,
Meyerse ne çok severmişiz seni,
Ve hiç farkına varamamışız bu sevginin,
Aşık olduğumuz gönül güzelliğin,
Dillere destan olan Şerefin ve haysiyetin,
Şimdi mirastır bizlere,
Çocuklarına torunlarına ve biz yeğenlerine.

Tahmin edebiliyorum teyzeciğim biriciğim,
O mekanda da her kezi aşık etmişsindir kendine,
Feth etmişsindir,
Meleklerin ve kabir ehlinin yüreklerini gönüllerini.

Doyumsuz bir tadın,
Namı büyük bir adın,
Cennet bahçesi ola inşaallah mekanın,
Seni hiç ama hiç unutmayacağız,
Ayşe kadın................................