Otel Odası

hep fırca darbesıydi hayatın oynadığı oyun sana

bakma tutunmutun tualın boyasına

oysa biliyordum    tutuktum bir odanın köşesine

şiirlerin bir masaldan ibaret  olduğunu

şimdi ağzımda arabesk bir ıslık sen yanımda 

ve sehrin en kalabalığında sağnak gök gürültüsünün kıyısında

havanın ıslaklığımıdır

yoksa bırazdan gidişinin isyanımı 

anlamıyrum tanrım üşümüşlüğümü

ben ağlıyorum yağmur bana ağlıyor 

ve sehir bütünü ıslanmış ve üşümüş sanki

 bütün ayak izlerini  yok edercesine

yürüyordum sus pus oluyordum

hüznümün cenberinde ıslak bir kadın 

alışık olmadığım bir otel odasının penceresinden seyrettim gidişini

bir süre konuştum sokak lanbasıyla 

giderken dönüp dönüp baktın arkana 

çok tan kaybetmiştim seni

hoşcakal hüznümün meleği