Otur Gönül Tahtıma

Ağlamaz sanma gözü yaşlıdır maşukların,
Otur gönül tahtıma kal kalacağın kadar
Yüreği titreyen şu divane aşıkların,
Bak perişan halime gül güleceğin kadar.

Ne başını çevirdin nede baktın yüzüme,
Ne bir damla su döktün ne buz bastın közüme,
Kahrının azabını çevirip de yüzüme,
Alacağın bir cansa al alacağın kadar.

Hicran dolu yollarda ağladım yürüdükçe,
Ayaklarım yoruldu ardından sürüdükçe,
Kirpiğin etrafını yaşlarım bürüdükçe,
Lütfedip sileceksen sil sileceğin kadar.

Ben ömrümü feleğin çarkında öğütmüşüm,
Cemreler düşer iken dillerde ağıtmışım,
Bana meftun olanın gönlünü dağıtmışım,
Sende benim bağrımı del deleceğin kadar

Yine bindin sırtıma efkarlı gam yüküyle,
Gelde helalleşelim bir masal bir öyküyle,
Hicaz çalan şarkının peşrevinde türküyle
Vur tellere inlesin çal çalacağın kadar.

Kaşları buz tutarmış zemheride ölenin,
Zindanlara koyduğun sana aşık kölenin,
Dilinde dua olsun mezarıma gelenin,
Sen bana öleceksen öl öleceğin kadar.