Otuz Yılın Mağlubu

1.

Kaybetmek kazanmanın ön koşuludur!

Her kapı,
bir diğer kapının sesine açılır;
Yiten otuz yılın ardından bakar da Mağlup,
kaybedişlerden ancak umut aşırır...

Her ses,
geçmişe açılan bir kapı barındırır
ve kapılar geleceğe ancak
mağlubun umudunu taşır...

.

2.

Her şey zıddıyla vuku bulur!

Çelişen fikir kat'i varlığının kanıtıdır
ve mağlubiyetin
yasak meyveden bu yana insanlığının fıtaratıdır;
tövbelerinle büyü,
pişmanlığının gözyaşları ıslatsın süveydanı;
kaybetmekten korkma,
korkular mağlubiyetinin imzasıdır!

Yaşamak başlı başına bir tezattır!
Erinme itirafa: Zafer ismi;
Üzerinde iğreti bir ironi barındırır!

.

3.

Güneşe bakan göz görmez olur!

Kapılar ve sesler,
her zaman bir inancı kucaklar.
Ve yargıçlar,
inançları mahkum etmek için daima
asla gerçekten fatihi olmadıkları
seslerin büyüsünü ve kapıların gizemini kullanırlar...

İlizyonu çözen mağlup olur;
sırtı yere geldiği için değil
göğsü güneşi gördüğü için ve bilir:

Her şeyin sorumlusu asla bir kişi olamaz;
ama, ihale hep bir kişiye kalır!



"Otuz Yılın Mağlubu" isimli kitaptan...