Ovasız Nehirler Tarihi

Toprak tohumundan bilir ardıcı
Bir nedeni vardır rüzgarın kabına sığmamakta
Öfke bilip bilmediğimiz sayrılıklardan
Kozalak dalında
Şıra demlendikçe yudumlanır
Zaman oburlaştıkça


Çakıl serpintileri gibi uzaklara düşen sevdalılar
Kurulamaz sevmelerin dengesi bazen
Üveyikler kanatlandıkça durduğu yerden sürer oyun
Sunar kılcallarından özsularını koca gövde
Kurtlanır yurt taşları bazen


Bir kez değildir yirmidört saat
Takvimlerden kaçıncı temmuzu damıtmıştır bilinç
Yüreğimin tepesinden yükselmez güneş
Kapanmaz göz kapaklarım kaygı bedenimdeyken


Limon rengi saçlar somgri tenler kararmaktadır
Ölüm gösterilerine hazırlanır çelik geceler
Önce turkuvaza peşinden griye durur yüreğim
Yinelenen öpüşmelerin kesildiği yerde
Sanıldığından daha fazlasını gizler bilmeceler
Beni çağırmayı unutma su kenarlarından
Ekmeğin ve cevizin
Ve namlunun
Hatırına


Sen aldırma geride kalanların ayak izlerine
Damla damla nasıl da boşalıyor koca atardamar
Ölünür vurulur vurulmaz
Sürülür sesini yutan kasırga
Oysa
Saydamlık
Durduk yere
Örtüsünü üstüne çekmez silikon gel gitlerde

Karayel tutuşmalarını anlatan
Ovasız nehirler tarihinden herhangi bir yaprak değildir bu
Çapı ölçülemeyen
Kamçı yedikçe topaçları gibi
Kendileri de dönen maço çocukların...


Serilirim habis bir ur olup bütün gözlerin tanıklığına
Köprülerini bir kez daha üzerinden atarken koca nehir...



yirmiağustosikibinonaltı