Ovmak

Taze ruyalarımı meze yaptım rakıya
Yere batsın gençliğim, çok uykular uyudum.
Bir mahpus damında belki sevdiğimiz şarkıya
Bir ket vururlar gülüm, ferahlarız bir yudum.

Bir dipsiz çukurdayım, yurdum yok, lisanım yok
Ağlamaktan çamurlandı gözlerimin yemini.
Zoraki gülüşlere, ayıpsın, karnımız tok
Ah ulan Onur abi; ah ulan, ben ebeni...

Ziynet gibi geçirdim yokluğunu boynuma
Uzayan mor yerlerim tütsülüyor dünyayı.
Kurumuş yaprakları mahsus aldım koynuma,
Yine gördüm sen yokken, yine o pis rüyayı.

Milyarlarca yabancı, sıkışmışız dünyaya
Muradımı kaybettim, gören varsa tükürsün.
Nasıl aşık olunmaz pancar gözlü Hülyaya?
Aynalarla oynarsan erken yaşta ölürsün.

Ebesinin Şam'ından şeftali getirmişler
Kabuğunu emeyim, yemediğim önümde
Üç ihtiyar mezarda yan yana oturmuşlar
Bana çiçek yollayın ölüm yıldönümümde.

Başbakan olsa idim, elbette gülümserdim
Madara etti bizi zenginliğin süngüsü
Ben yoluna gölgemi, yıldızlarımı serdim
Sen başıma yağdırdın meteorlar sürüsü.

Sevilmek için sanki fazlaca mı çirkiniz?
Boğaza karşı durdum,resmimi de çektiler
Sanki az tuzlu olmuş o taptaze fikriniz
Ontolojik kaygılar ruhumuzu 'bip'tiler.

Kaymakam binasına salladım bir kartopu
Önüne arkasına iki mühür bastılar.
Geçiyordu önümden bir taşralı orospu
Geçiyordu önümden o gül yüzlü bahtiyar.