Öykü (sevginin Sınırı Yoktur.)

Kucağında elmalarla Bayırlar aşarken gencecik bir kız Yanakları elma gibi al al olmuş Yolunu kesmiş bir derviş Ne doldurdun kucağına Nereye gidersin diye sormuş Uzaklara bakmış genç kız Bir tarlayı göstermiş Sevdiğim çalışıyor orda Elma götürüyorum ona demiş Kaç tane diye sorunca derviş Hiç ummadığı bir yanıt almış Genç kız şaşkın şaşkın bakmış Hiç sevdiğine giden şeyi Sayar mı insan demiş Kırmış usulca Elindeki tespihini derviş....

sevmenin sınırı olur mu ki hayat sevilir insanlar sevilir

çiçekler sevilir

tebrik ederim çok güzel bir şiirdi..