Öyle Kolay Değildi

hep anlattık dağların meskenliğini
söyledikya sessizliyini ovaların
düşlemeden edemedik
yuvaların azizlyini
taş bastırdık ezip geçtik özlemin yüreyini

beyaz karlarada yattık çok üşüdük
bir tas çorba bir demli çay sayıkladık
nasılda titredik ayaz esince rüzgar
kanımız donuyordu üşüyorduk

bir kuzu sürüsü geçer eteklerden
arkasında bir çoban
ürkek çalardı kavalı
elinde uzun deynek yamalıydı şarvalı

öyle ya yine şafak söküp güneş
doğacaktı bu gün
ve içerimizde umutlar yeşerecekti
yaşamaya dair

defterimde hiç bir günü cizmedim
öyle kolay değildi kolay değildi onutmak
ölüm kokan her anı her anı ecel diye yaşamak
zor olsa bile gönülden yaşamak
öyle kolay değildi