Oysa Tanımazdı Kimse Kimseyi

Oysa tanımazdı kimse kimseyi...
Ve ben hiç bir zaman görmedim,
İnsanların birbirine böyle sıcak ve alâkadar olduğunu...
Birbirini tanımayan insanların,
O kısacık yol boyunca, kapı komşuymuş gibi sohbetlerini.

Sohbetertesi dostluklar baş gösteriyordu sanki, yıllardır gömülü oldukları yerden.
Oysa tanımazdı kimse kimseyi...

Seksen sonrası renkli fotoğrafların geldiği Ankara,
Yeniden gri renge bürünmüştü.

Bazen çığlık seslerinin yükselerek, kulağınıza daha yakından gelmesiyle
Ya da tanımadığınız birinin kolunuza girmesiyle irkiliyordunuz.
Anlaşılan o da korkuyordu.
Hemde sizden daha çok!
Oysa tanımazdı kimse kimseyi...

Attığı taşın o polise isabet etmesiyle kalabalığın kahramanı ilan edilen o genç;
Ve gaz bombasını tam ayağının dibine
Bir iade-i rücû havasında o gence gönderme yapan polis...
Sonra bu anlık paslaşma görselinin sona ermesiyle kaldığı yerden devam eden o hengâme...
Ve insanlar...
Ve kin...
Ve nefret...
Oysa tanımazdı kimse kimseyi...


(seksen sonrası eve dönerken)
ahval-i sükût/Kavaklıdere-ANK...


"Gezi parkı olaylarında gördüklerime dair, küçük bir kesit...."