Oysaki Hiçten İbarettim

Her doğan gibi
Gecti ömür ruyaydi sanki..
Düştüm toprağa tohum misali,
Gunahlarımızı toprak kapatır mı ki...
Toprakta çürüyen bedenleri,
Yağan yağmur sulari yikarmiydiki,
Ne olacak tı halim...
Neydim...
Çok sey sandım kendimi
Oysaki hicten ibarettim

Ölüm geldi cihana
Başladık işte ahiret yolculuğuna
Topraga atılmış tohumlar
Fışkırırcasına çıkar ruhlar,
Bir zamanlık ahiret baharı yaşanır
Adem oğlu öyle sanır,
Oysa daha baslangıçtır
Teraziler kurulur defterler acılır
Dunya denen ruyanın videosu
Açılır..
Amaller teker teker sayılır,
Borçlar hesaplanır,
Alacaklara umut bağlanır,
Her adem oğlu kendi muhasebesine kapılır,
Tüm azalar dile gelir yaptıklarını haykırır,
Sığınacak liman aranır,
Tutunacak dal,
Bir kurtulus...
Hani nerde...
Yaşadıysan islamı dunya hayatında
KURAN-ı KERİM-e uyduysan
Rehbeer edindiysen AHMET MUSTAFA yı
Hz MUHAMMET (s.a.v) sevip baş tacı ettiysen
ALLAH (cc) ın sigindiysan merhametine
Rahmetinden umut kesmediysen
İşte kurtulus
En guzel sonsuz variş
YARADANIN bahsettigi
O muhtesem yaşayiş

Ey garip adem oğlu
Ey nefislerimiz
Ey nefsim
Çok şey sandım kendimi,
Kendimizi..!
Oysaki bir hiçten ibaret değilmiydik
Gururumuz kime,
Kimlere,
İman olmadiktan sonra kalpte,
Kalplerde,
Takvayı yaşayamadıktan sonra hayatımızda,
Hayatlarımızda,
Ummet olamadiktan sonra Hz MUHAMMET AHMET MUSTAFAYA
Kul olmadıktan sonra tek yaratıcı ALLAH a
Ne sanmalıyız ki kendimi,
Kendimizi,
Kabullenmeliyiz hiçliğimizi...
Çok sey sandım kendimi,
Kendimizi..!
Oysaki hiçten ibarettim
İbarettik...!