Oyunbozan

Sek sek oynamayalı
Ne kadar zaman oldu
Üç taşı bile unutum inan
Bir çelik çomak olsa da oynasam
Yüreğim ağır mı ağır adam.

Çocukluğun saflığını kaybettik
Lakin hala çocukça oyunlar içindeyiz.
Biri kaçar bir kovalar durmadan
Körebe biz, körelen düşüncemiz.

Ya niye böyledir
Kaypak olur bazısı;
Ne sever ne sevmez,
O asıl en istikrarlı kişi.
Açıp baksan kalbini
Yarısı atar yarısı atmaz
Sevgi sevgisizlik arası
Gidip gelir bizimkisi.

Ya ben sersersi şair
Söz bataklığına düşmüşüm.
Ayaklarımın altında ezdiğim kaç kelime
Ne onlar çıkıyor burdan
Ne beni taşıyacak kadar anlam yüklüler.

Hey artık yeter
Bırak beni ilham denen şiir satıcı
Artık almıyor beynim bak doldu taşıyor
Başım dönüyor gene başım
Yıkıldı yıkılacak yazdığım.

Toplayıp gidelim
Artık oyun bozanlık bizde kalsın,
Kimsenin mızmızı çekemem,
Giden gitsin kalan en sevdiğim şiirime
Sarılıp uyuyacağım.

(Temmuz 2010 İstanbul)