Öz Aşk Üvey Ayrılık

Sen bana bir gül uzat yeter
Ben sana gülizar olma hevesindeyim
Canımdan geçerim de senden geçemem
Bana bir nefesin olsun
Ben ondan türküler yakmanın derdindeyim
Sen mızrap ol dön bağrımda
Ben sızımı tel diye
Gererim şu gövdeme
Sazın olurum senin.

Önce karıştırıp sonra bölelim
Ayrı ayrı ağlatmasın derdimiz
Ne yana dönersen dön
Önümüz dağ ise
Deniz ardımız,
Ağıdını benden ağla
Gözün olurum senin.

Tadı, kokusu, rengi,
Sevdası değişiyor,
Ey benim memleketlim
El eli tutsun yeter ki
Anlamı değişiyor
Yaşmaklım peştemallim üç eteklim,
Omuz ver bu halaya,
Isıtırım her türküde üşüyen ellerini
Eritirim dağlarının karını
Yazın olurum senin.

Sularında arıtayım kirimi
Sen benim sularımda yıka yüzünü
Birbirini yıkasın bütün nehirler
O büyük ummanda arınmıyor mu?
Toprağı boş yere çürüten kirler
Sen bana gözüm de yeter
Özün olurum senin.