Özenti
aynı çağdan
yaslı bir ömre bakmaktır zor olan
aynı tepeden puslu bir şehre bakar gibi
aynı alışkanlıkla
değişirken
göz göre göre düşlerin tüm yolcuları
usul usul kirlenirken kavgalar ve aşklar
aynı ezgiyi adamaktır aynı hüzne
beklemektir teslim oluşunu
belgesiz ve kefensiz tüm ölümlerin yaşama
kötüleri çoğaltan tüm aynaların kırılmasını
gün ışığında
canım yanıyor
canım yanıyor
canım...
çözümsüz bir iç sıkıntımın karekökü
durup durup kıyılarına vuruyor gençliğimin
ne kadar imreniyorum
şiirden uzak kalabilenlere
Ekim 2006 / İzmir
sevdim seni şiir...
sevgiler...
ne kadar imreniyorum şiirden uzak kalabilenlere
Mümkünmü yazmamak "imkansız şey şiir yazmak aşıksan eğer ve yazmamak aylardan nisansa" demiş orhan veli biz yine devam diyelim tebrikler Eşref bey anlamlıydı okutturdu şiir...👍
Teşekkür ederim sevgili dostum... Biliyorsun ki; şiir yazmak farkındalıktan geçen bir eylem. Farkında olan da sürekli mutsuzluğun ve hüznün durağında... Hal böyle olunca...
Sevgi ve şiirle.
Sevgili Arkadaşım ,
Ben de böyle yazanlara imreniyorum işte , var mı diyeceğin ?
Aaah ah ! Bu yangınlar olmasa bir de...
Gönlünüze sağlık...