Özet Geçtim

hayatın o koyu kıyıları
o kederli yılları
yalnızlık ve imkansızlık
tutsak etmişti
yeni düşler görmeye
fırsat vermedi
kendimi kovulmuş hissettiğim
kendimi umarsamaz günlerim
hikayesi uzun göz yaşlarım
sığındığım geceler
bir sarmaşık gibi
ve ansızın bir iyilik gelip
beni bulan sevinçler
beni bırakmayan
hayallerim
takvimler dolusu
attığım çentikler
büyümüş ve çoğalmış olarak
yanı başımda
bir mahpus gibi yapışan
yalnızlığım
açlıksa açlıktı
çakıl taşlarıydı yutkunduğum
bilmedi kimse
sevda günlerimi
kimse okumadı
düşündüğüm kelimeleri
mühürlü mektuplardan farksızdı
kalp çarpıntılarım
yıllar kovaladı yılları
ne çok engeller vardı
ne çok kaderim yazıldı
izmir ankara yozgat
bir bakkalın veresiye defteri gibi
yolculuk defterlerim kabarıktı
ezberinde oldum
karada havada görenlerin
bir gün annemi duydum
bir gün her gün
ruhuma kazındı acılı saatler
gecelerce ateşten kitaplar okudum
temiz çarşaflar serdim
başa geleni
usul usul anlattım
hastane günleriydi
eskisi gibi olsun her şey diye
kaç kez sarıldım anneme
hayatın kısık ışıkları düşüyordu
üzerimize
bütün sessizliğiyle
acılar yağardı
hastalığın gizemiydi
yüzüme atılan tokatlar
hatırlamadı yaptığını
şefkatli annem
dua ve sabırla razı oldum
öf demeye hakkım yoktu
altı çocuk büyüten oydu
Rabb’im güç verdi
dik yokuşlar çıktım
yol aldık birlikte
feryatlar iner kalkardı
zor aşılan yollardı
sınandım annemle
hangi kaygan zeminler vardı
ayakta kaldım
onca elem kederin içinden
geçtim
saçlarım ağarmamış fark ettim
Rabb’im sevdi
korudu kolladı beni
verdiğim savaşların galibi geldim
gözlerime bakın
hüznün dilsiz çığlığıdır
vuruldum
yalnızlığın hançeriyle
bir sevdanın düğümüdür
uçuşan saçlarımın kıvrımları
sert çizgiler taşır bakışlarım
yufka yürekli olsa da yüreğim
her duygu bende sürgündür
anlaşılmam kolaydır zordur
titrek gün batımlarıdır aslında
iç dünyamın med cezirleri
canım annemle büyüdüm hayatta
elim ayağım çabuktur bu yüzden
hiçliğin siyah dehlizlerine
Allah izin vermez bende
tutkundur ruhum dualara
iç kanamasından farksızdır öfkelerim
cesur gördüm kendimi hayat uçurumlarında
ellerim kimsesiz kalsa da , affetmez gözlerim ..
07.11.2019 / üsküdar