Özet Geçtim

Özet Geçtim


hayatın o koyu kıyıları

o kederli yılları

yalnızlık ve imkansızlık

tutsak etmişti

yeni düşler görmeye

fırsat vermedi

kendimi kovulmuş hissettiğim

kendimi umarsamaz günlerim

hikayesi uzun göz yaşlarım

sığındığım geceler

bir sarmaşık gibi

ve ansızın bir iyilik gelip

beni bulan sevinçler

beni bırakmayan

hayallerim

takvimler dolusu

attığım çentikler

büyümüş ve çoğalmış olarak

yanı başımda

bir mahpus gibi yapışan

yalnızlığım

açlıksa açlıktı

çakıl taşlarıydı yutkunduğum

bilmedi kimse

sevda günlerimi

kimse okumadı

düşündüğüm kelimeleri

mühürlü mektuplardan farksızdı

kalp çarpıntılarım

yıllar kovaladı yılları

ne çok engeller vardı

ne çok kaderim yazıldı

izmir ankara yozgat

bir bakkalın veresiye defteri gibi

yolculuk defterlerim kabarıktı

ezberinde oldum

karada havada görenlerin

bir gün annemi duydum

bir gün her gün

ruhuma kazındı acılı saatler

gecelerce ateşten kitaplar okudum

temiz çarşaflar serdim

başa geleni

usul usul anlattım

hastane günleriydi

eskisi gibi olsun her şey diye

kaç kez sarıldım anneme

hayatın kısık ışıkları düşüyordu

üzerimize

bütün sessizliğiyle

acılar yağardı

hastalığın gizemiydi

yüzüme atılan tokatlar

hatırlamadı yaptığını

şefkatli annem

dua ve sabırla razı oldum

öf demeye hakkım yoktu

altı çocuk büyüten oydu

Rabb’im güç verdi

dik yokuşlar çıktım

yol aldık birlikte

feryatlar iner kalkardı

zor aşılan yollardı

sınandım annemle

hangi kaygan zeminler vardı

ayakta kaldım

onca elem kederin içinden

geçtim

saçlarım ağarmamış fark ettim

Rabb’im sevdi

korudu kolladı beni

verdiğim savaşların galibi geldim

gözlerime bakın

hüznün dilsiz çığlığıdır

vuruldum

yalnızlığın hançeriyle

bir sevdanın düğümüdür

uçuşan saçlarımın kıvrımları

sert çizgiler taşır bakışlarım

yufka yürekli olsa da yüreğim

her duygu bende sürgündür

anlaşılmam kolaydır zordur

titrek gün batımlarıdır aslında

iç dünyamın med cezirleri

canım annemle büyüdüm hayatta

elim ayağım çabuktur bu yüzden

hiçliğin siyah dehlizlerine

Allah izin vermez bende

tutkundur ruhum dualara

iç kanamasından farksızdır öfkelerim

cesur gördüm kendimi hayat uçurumlarında

ellerim kimsesiz kalsa da , affetmez gözlerim ..



07.11.2019 / üsküdar

06 Kasım 2019 1049 şiiri var.
Yorumlar