Özgün

Çok ta uzağa gidemedi
gitmek istediği halde
sadece odadan çıktı
çömdü kapı eşiğine

sırtı duvara dayalı
daha ne gelebilir diyordu ki başıma
bir sigara daha yaktı
parmak çabukluğuyla

ilk defa korkudan uzakta ağladı
olan oldu diyordu
hep yalnız içkiler de

Ne baba sözü
Ne anne yaşı durduramadı onu

Uzağa gidemiyordu
Uzakta ağlıyordu
Uzaktan seviyordu