Özgürlük Sen ve İstanbul

//

İstanbul'un mavi şakaklarına,
Dayayıp kendini,
Tereddüt etmeden,
Tetiği çekenlere...

//

Kızıl bir özgürlük üzerimizde,
İnce ince atan,
Dar ağacı sağanağının altında,
Giyotinlerden söğütlere damlayan,
O kanlı mehtap,
Ve nice mürekkep enjekteli damar,
Eslerinde boykot tümcelerinin,
Kaldırıma düşen kurşuni isimler,
Bir de ben varım,
Ellerimi güneşe açıyorum,
Parmak aralarım kör karanlık,
Ortalık yek fikir olan vücutlarla,
Dolu,
Ruhum kendi fikrine,
Bulamaz şiirden bir beden.

Orta yerinde ağlayan çayırların,
Sana rastlıyorum bir an,
Sen;
Fikri uğruna yanan yıldız,
Sen,
Göğün o ihtişamlı kadını,
Yüzün,
Bakışı,
Gözleri,
İnandığı ufacık bir vesika umudu,
Aldığın darbelerden düşlerin dağılacak,
Sanırken,
Çamurlu iklimin içerisinde,
Yeniden açıyorsun,
Ölüme gülümseyen bir kardelen gibi.

İstanbul sarmalamış koynunda intiharı,
İzlemekte,
Üsküdar'da,
Etekleri suya temas eden Kız Kulesi,
Samatya'da,
Elleri nasırlı harflerden balıkçı,
Beyoğlu'nda,
Kalabalık içen yalnızlık,
Süleymaniye'de başı dik minare,
Hepsi,izlemekte...

Sunu//

Özgürlük giyiyoruz ikimizde,
Çırılçıplağız,
Ki özgürlük zaten,
Sen olabilme hakkına kavuşmak ile başlar.