Özgürsün

Sonunu beklemeden o masalı yaşamalı özgürce

Korkmadan, sıkılmadan, utanmadan,

Çıkarmalı yüzeye dipte ki incileri,

Devam etmeli hayaller kaldığı yerden,

Sonunu düşünmeden, kıyasıya mücadele etmeli,

Bıkmadan, yenilmeden, yenilsen de yine yeniden,

Uçmalı kendini rüzgara bırakarak, umuda kanat çırpmalı,

Dönmeli gittiğin yerden, dönmeli verilen tüm esir sözlerden,

Karları eriten gözyaşları akarken gözlerinden,

Hala beklemen neden? Çık kozandan!

Dışarısı güzel biliyorsun, görmediğinden değil,

Boşver zamanı yaşa özgürce kısa veya uzun

Her an değerli, her an zümrüt yeşili,

Karıştır renkleri, geçir kalp süzgecinden,

Boya tuvalini sarıya önce,

Tutmalı sarı buz tutmuş ellerinden,

Sonrasında ısınır ellerin yine yeniden

Şimdi hazırsın tüm desenler hayalinle karışsın,

Cümbüşün ortasında bir kapı açılsın,

İşte tablo tamam rengarenk bir yolun sonunda

Gümüş bir kapı senin gelmeni bekleyen

Şimdi geç kağıdı yırtarak içinden

Özgürsün sevin özgürsün kurtuldun tüm kelepçelerinden...