Özledim
En çok neyi özledim biliyor musun?
Annemin dizlerinde uykuya direnirken gözlerim,
Kardeş sandığım beyaz ayıcıkların
Mavi battaniyem üzerindeki gülücüklerini.
En çok neyi özledim biliyor musun?
Tahta tüfeklerin bışınyalarıyla vurulmayı
Vurulup ölmeyi, ölüp dirilmeyi
Ölmeyi ama ayrılık acısı çekmezsizin
Yalancı gözyaşları dökmeyi.
En çok neyi özledim biliyor musun?
Ahmet'in rengarenk misketlerini
Emel'in sarıyla kirlenmemiş dağınık kara saçlarını
Ve tek korkum karanlıktaki öcüleri.
Ben en çok neyi özledim biliyor musun?
Çocukluğumu, çocukluk gözlerimi.
Her gün aynımı duracak gözlerimin rengi Bastığım toprak yardığım ekmek, İçinde umut dişlediğim güneşin gölgesi...
Hep doğudan mı vuracak yüzüme Gölgemin kırık cisminde unuttuğum Şarap testisi Sarhoş mu duracak içimde Düşlerimin ülkesi atımın yelesi Savruk mu duracak
Ölen sesimin içinde unuttuğum Annemin çaresizliği
Batıdan batarken içimde derin Oluklar Gölgesi serilen güneşler içinde Ben gözümün içinde hep Ölü mü kalacaktım
İçinde soluksuzluğumun tüten dumanında Soluğumun sararmış rengi Beynimin içinde benden Kalan enkazlı yollar gibi Çukurlu mu duracaktı
Düşlerken aydınlığı Gözlerimin içinde sönen kandilin Işığında güneş doğuracak mıydı? Bir kere karanlığı kutsamış Ruhum