Özledim Seni

Özledim seni

Nasıl ki kuyusunda bekliyorsa Yusuf,

Cebrail sesiyle bir telkini

İşte seni beklemek içimde öyle bir umut deryası

boşuna değil seni sevmem bu da Allah’ın bir dilemesidir sevdiğim

“başıboşluk” ancak kafirlerin sandığı bir şeydir biliyorsun.

Bir Gazze kuşatmasından bana gülümsediğinden beri

Sabrını, kederini ve ahdini aldım dağların

Artık dışarıdaki geceden daha büyük bir gece var içimde

Tutup perçemimden bir araf’a fırlattı yalnızlık beni.

Hiç gelmediğin yerler nasıl sen kokuyor böyle?

Seni uzak beni yalnız İslam’ı garip bırakan yoksulluğumuz,

zalimden daha zalimdir sevdiğim.

Her sabah yeni bir günün başlamasına,

sen yokken de akmasına zamanın ve çocukların vuruluşuna alışamadım.

Seni kuşatmalardan soykırımlardan kurtarıp kanlı hudutlardan yanıma getiremedim.

Şimdi dünya bir çadıra düşen bin tonluk bombadır

Şimdi dünya bunca teknolojiye ve telefon direklerine rağmen sana ulaşamamaktır

Ve korku, her an ölüm listelerinde adını aramaktır.

Sen konuşmasan dünya susuyor

Ki Sesin Allah’ın nehirleri gibi sevdiğim

Ruhumun vadilerine akmazsa tarumar olur merhamet çiçekleri

Benden geriye kısastan bir tufan

Öfkeden bir sel kalır

Şimdi yaşamak için çırpınıp durduğum ne varsa bir Filistin türküsü.

Yanarken şu yerle gök seni sevmem boşuna değil!

Alın yazılarımıza bir hicran yazılmışsa eğer bunu hâyra yormalıyız Sevdiğim.

Hüseyin Sabruk(H.H)