Özledim Seni

bu gün yine sensiz açtım,
bitmeyen karanlığa, gözlerimi...
sen yoktun işte, ve ben yine seni özlüyordum..
özlemim taşıyordu içimden,
yelkovan ve akrep grevde...
gözlerim saatte,
geçmeyen dakikaların hesabını yapıyordum yine,
köşeye sinmişti yokluğun..
ağzımda küflenmişti, en güzel kelimeler..
cümlelerin anlamı kalmamıştı..
özledim seni..
içimde tarifsiz sana sarılma duygusu,
kokun hala burnumdaydı oysaki,
çok uzağa gitmiş olamazdın...
beni bırakamazdım..
sen benim içime sindin...
ve ben özledim seni yine.
ve sen yine yoksun..
yokluğun büyüyor içimde,
ve bende yok oluyorum,
bu artan sensizlikte...
sonra seni buluyorum...
bensizliğin bile ortasında sen,
ilginç ama yadırgamıyorum..
özledim seni...
tüm benliğinle, benliğime işlenmişsin,
her geçen gün sensizlikte ölüyorum,
biliyorsun..
ama gelmiyorsun..
ölümün soğukluğu sararken bedenimi,
içime seninle ısıtıyorum,
özlemin son buluyor içimde...