Özlem

Rüzgar bazen uyanır da uykusundan
kapıma yaslanır yağmurla sırılsıklam
acelesi varmış gibi bir yerlere
saçak altında ha bire
dellenir durur deli divane...

Zerdali dalında yaprak
çırılçıplak
mest olamamış su ile
geç kalırmış gibi bir yerlere
coşar durur avare avare...

O an
arınmışım gibi günahlarımdan
bin nida ile bir sultan-i yegâh
kopar da dudaktan
nar yüklü bahçelere
nur ile dökülür durur...


Ve çok ötelerde
ebemkuşağının göründüğü yerlerde
aşmak ister gibi bir uzunca yolu
çocukluğum koşar durur deli dolu...