Özlemekli

özledim...nedensiz,sebepsiz..
gözleri ufukta kaybolan bir serseriyim şimdi
mayın tarlasında umarsızca yürüyorum
özlemenin ve acının verdiği cesaretle..

sayılar var önümde karmakarışık..
bir puzzle misali..
parçalar birleşiyor aniden
ve sonuç sen

herşeyin ucunda sen varsın
bütün düğümler sende çözülüyor
ama artık yoksun..
kanıyor kalbim oluk oluk yok olurcasına...

bak konun geldi burnuma
gizlice tutkulu bir nefes çektim içime senden
hiç vermemecesine...
şimdi ölüyorum sensiz.. özlemekliyim seni...

yok artık
seni delice seven serseri kalbim yok
son nefesimi veriyorum
sana ağlamaklı, seni özlemekli...