Özlemeye Hazırlık

seni sevmek yetmiyordu göğe bakmama
seninle paylaşmalıydık gölgesini bulutların
kavak ağaçlarının hışırtısı olmalıydı yatak odamız
duraklarımız meraklı gözlerle eve gidişimizi gözlerken
bütün yakın anlamların son yolcusu biz olmalıydık
iç çekişimizin uzaklarındaki ...
özgürlüğümüzün toprak yüzlü çarşılarında dolaşabilmek için
aşk pişmanlığının...saçlarını aramak gibi uykusuz yılışıklığında
ölüm korkusunun...sus...sakın söyleme...yanındayım da zaten
beni özlemeye hazırlanışının...

şarkılar mı bitirmedik
söylenmedik sözler mi kaldı
ki
şiirlerle dolup taştık
kabına sığmadı hiçbir ömrümüz
ben
sadece seni yaşamayı becerebilirdim
sen
herkes olabilmekle kaçkın

birbirimizi özlemeye hazırlanmaktı koca bir ömür
yoksa hazırlıksız mı yakalandık
ne zaman filizlenmiştik dal kırığı sesli
sabahtan umut kesmiş acılarına çocuksuluğumuzun
ve ben elimde avucumda ne varsa
devşirdim bana bakışlarının gölgeli avlusundan
sense sulu sepken sisimle
büyük bir hazırlığı paylaştın farkında olmadan
öykülerime buladın gözlerindeki sılayı

bir buluşma yerimiz olmadı
belki de olmayacak hiç
kimsenin bilmediği bir vaktimiz
ama paylaşıyoruz işte
birbirimizi özlemeye hazırlanmayı
nefesindi turnusol kağıdımız
sen iç çektikçe değişirdi mevsimler
ırmak yatağımsın ne güzel işte
sana akan kanım tozlanmaz hiç
seninle el ele akacağımız o karanlık dehlizde
asla çürümeyecek ölümümüz
ıpıssızlık
özlem dolu gidişimiz için haykıracak

dokunmaya kıyamadığımız o kışlı bahçede
hazırlanıyoruz o en son baharına
ateş parçası gövdelerimizin değil mi bir tanem
birbirimizi özlemeye
öpüyorum acılarının onurlu duruşundan
ve de geçtim tüm yaralarından
izlerini de öpüyorum
üzünçlerimizi unutmuş
çehresini güle kesmiş ömrünün