Özlemeyi Bilmeyenler

Bilirsin dostum, sen de,
Hani, gönülden sevince,
Nasıl büyür,
Sevenin gözünde gece...
Yalnızlık, bir karayel olur eser,
Üşütür yüreğini,
Kalırsın,bitkin ve perişan öylece...

Tarifsiz yorgundur,
Başıboş duyguların,
Nereye çarpacağını bilmez,
Düşünce impulsların,
Yaşam küçülür gözünde
Ve dolar isyanlar yüreğine..
Ölüm mangası karşısında,
Gözleri bağlanmış,
Mahkum gibi,sayarsın,
Son saniyelerini...

Koyarsın teypine o şarkıyı,
Bağırır avaz avaz,
''Nereden sevdim o zalim kadını?
Bana zehreyledi hayatın tadını'' !!
Savaşa sürüklenir,
Ruhun bir hışımla önce,
Sonra büzülür,iki büklüm olur,
Acısından...

Haklısın dostum,haklısın,
Özlemeyi bilmeyenler,
Özlenmeyi,
Sevmeyi bilmeyenler,
Sevilmeyi,
Hak etmiyorlarmış...