Özlemeyin Artık Beni

Bir türlü dökülmüyor kelimeler
Sana bir şiir bile yazamıyorum
İçimde bu isyan böyle oldukça
Ben adıma şair diyemiyorum

Oysa ki ne güzeldi önceden
Her kelimem her sözüm
Sevilirdi inceden
Şimdi ben böyle hayata yenilmişken kim okur satırlarımı kim ağlar gerçekten

İçimde böyle bir isyan varken
Ben her doğan güne küfür ederken
Ve her sözüm batsın bu dünya ile başlıyorken
Sevmekten korkan bir adam oldum ben

Önceden şair diyorlardı bana
Ne değişti bilmem ki hayatımda
Neler oldu da unuttum söz yazmayı
Ben kimdim oysa

Ben ki ruhu ateşlerde yanan bir adam
Ben ki lanet bir can
Ben ki artık hayale aldanmayan
Her gün ölen bir adam


İstemem sormasın kimse halimi
Sevmesin kimse beni
Ben böyle yaşarken
Uzatmasın kimse ellerini

Ben mi istedim bu kör talihi
Ben mi istedim bu cehennemi
Ben mi istedim böyle yenilmeyi
Öyleyse kim istedi her gün ateşlerde yürümeyi

Şair demeyin artık bana
Hak etmiyorum ben bu sözleri
Yazdığım satırlarda ben varım sadece
Özlemeyin artık beni..