Özleminle Susuyorum

İşte böyle

Başlıyor
Özlemin
Saatlerin durduğu
Gözlerin sustuğu
Bedenin iflas ettiği
Bir zamanın içinde
Buluyor kendini

Uzun soğuk bir kış
Büyük, siyah boşluk
Bir gün daha
Eziyor bedenimi

Acılarımı
Sırtlanıyor
Dışarı çıkıp
Sensiz caddeleri
Sokakları yürüyorum
Üstümde mavi gök/yüzümü
Alıp götüren Kara bulutlar...

Yüreğim kovdukça seni hücresinden
Düşünceler geri getiriyor
Zaman geçtikçe korkuyor
Sensizliğim...
Buğulu gözlerimin önünde
Yarı silik siluetin
Taşıyor ayrılık vaktimi

Sancılı bir aşkın yanına doğru
Akıyor ruhum
Kavuşmak dünde kalmış
Acı kesmiş yolunu
Sonbaharını yaşayan
Umutlarımın
Sararmış yaprakları
Dökülmüş birer-birer
İki dudak arasında artık her şey
Ve ben
Özleminle susuyorum

Hüseyin Kaplan - Bilal Kaplan