Özümü Arıyorum

Sana yazmak istedim içimden geldiği gibi
Belki biraz sevgi dolu
Belkide biraz öfkeli
Ama yazmak istedim öylesine seninle konuşur gibi...

Bak işte
Yokluğunu imzalıyor yine satırlarım
Bulanık biçimde tek tek dökülüyor harfler
Yerleri değişiyor kelimelerin
Manasız izler bırakarak gönlümde


Karışıyor mürekkebim dökülen gözyaşıma
Karmaşık duyguların kıblesi yok sevdiğim
İçimde dağlar kadar söz biriktirmişken
Yazmıyor kalemim kırılan duygularımı


Sızlıyor dilimin ucunda bekleyen sözler
Atıyorum içime sessizce acıları
Yan! yana bildiğin kadar diyorum kendime
Hüznünün sırrına vakıf olabilseydim eğer
Seni sonsuz kere yazardım sevdiğim


Bu defa
Ümitsizliğe açılıyor gönlümün kapıları
Işıklar sönüyor yavaş yavaş içimde
Yıldızlar kayıyor birer birer gecemden
Karanlığa bürünüyor her bir yanım


Özümü arıyorum
Ve ben korkuyorum
Yokluğunda kalmak nede zormuş sevdiğim...



16 Ocak 2014