Özür Dilerim Gönlümden!

Seni çok sevdiğim için, özür dilerim gönlümden
Kevgire döndü hayatım, beni yaşama küstürdün,
Anlamıyorsun aşkımı, ben gibi sevmezsin neden?
Soldurdun açan gülümü, daha yaşarken öldürdün...

Terkettiğin günden beri, yüreğim hala serseri
Gel gör ne hallere döndüm, şok ettin bu eserini
Gönlümüzde gamlar yatar, yürekse dünden kederli
Öldürmekle kalmadın ki, vurdun yerde süründürdün...

Süslü laflar ettiğin gün, kalbim sana kilitlendi
Sana ait duygularım, çok samimi ve içtendi
Bir ömür dert çekerekten, kalmadı takat tükendi
Seninle olan gönlümü, üze, üze tükendirdin...

Gönlümüzü açtık her an, candan olan sevgilere
Karnımız tok artık bizim, sahte, sahte övgülere
Aşk çöllerinde gezinir, yüreğimiz sürgünlerde
Kızgın yakan güneşlerde, ayaz olup büründürdün...

Bunca eziyet çektirdin, yine de severim seni
Gözlerimden akan yaşlar, sanırsın ki bahar seli
Ne kadar ızdırap versen, şu gönlüm aşkına deli
Leyla, Leyla diye gezen, garip mecnuna döndürdün...

ŞAHİNİM aşk zindanında, yatar bir yusuf misali
Benim gibi aşkı için, severekten can vereni
Kalbimde ki burukluklar, acı çeker şol yüreği
Aşkla yanan yüreğimi, çileye saldın üzdürdün...

HAZİRAN / 2010 / KONYA