Paçası Yamalı

DEĞERLİ HOCAM YUSUF ERGİN'E SEVGİLERLE....



Biz paçası yamalı halk çocuklarıydık
Aç kalmamak için adam olmalıydık
Adam olmak için okumalıydık
Evimizden makam aracıyla alınıp
Koleje götürülenlerden değildik
Sabah erkenden kalkıp altı delik pabuçlarıyla
Saatlerce yürüyenlerden olduk
Bizde ağzımızın tadını bilirdik elbet
Cebimiz delikti simit alacak parayı bile bulamazdık
Ama haysiyetini, şerefini üç kuruşa satanlardan olmadık

Bizde isterdik elbet sevgilimizle her hafta bir filme gitmeyi
Gel gör ki paramız papatya almaya bile yetmezdi
Hatta bazen eve geç dönerdik
Son paramızı gönüldaşımıza yol parası yaptığımız için
Boynumuz bükük kalırdı parti çıkışındaki gençleri görünce
Sevdiğimize bakıp gülümserdik sadece
Oda gülümserdi içindeki ukdelerle
Biz adam gibi sevenlerdendik
Her gün bir kızla gezenlerden olmadık

Siyah beyaz fotoğraflarda gülümsemek için bile
Cüzdanımızda üç beş kuruş olması lazımdı
Öğrenciydik bizde yoktu
Zaten babamızda garip bir sağlık memuruydu
Evde ekmek bekleyen yedi kursak
Yani lükstü bizim için tavsurlarda tebessüm etmek
Kendi lükslerimiz için başkalarını harcamadık
Gururumuzla hep boynumuz bükük kaldık

Buram buram et kokardı
Lokanta önlerinden geçerken
İçimizi çekip kurban bayramının gelmesini beklerdik
Komşulardan gelecek olan kemikli et kalıntılarıyla
Nefsimizi körlemek için
Bazen ne kadar aç olsak da
Yemek istemezdik bir haftalık tarhanayı
İliğimize kadar tarhana kokardı
Evde kuru fasulye pişince
Gözlerimizin içi parlardı, iştahımız iki misli açılırdı
Tokluğumuz payımıza düşen yemek bitene kadardı
Hırsızlık yapıp karnını doyuranlardan olmadık
Ve bundan hiç pişmanlık duymadık
Karnımız açtı ama başımızı göklerde taşıdık

Günün ilk ışıklarına kadar
Barlarda dans etmeyi eğlence bilenlerden değildik
En büyük eğlencemiz
Çamurlu mahalle aralarında top oynamaktı
Üstümüzü başımızı çamurladık da
Başkalarını çamurlayanlardan olmadık

Siyasi davalar yüzünden evden kovulanlardandık
Bir fikrimiz uyuşmazsa babamızla
Hokkalı bir küfürle kaldırırdı
Aç oturduğumuz sofradan
O geceyi dışarıda geçirirdik, avare avare dolaşarak
Dikkat etmeliydik, pek tekin değildi
Lambaları yanmayan sokaklar
Çıkar için fikir değiştirip susmadık
Ne olursa olsun davamızın peşinde koştuk

Tüm zorluklara rağmen
Üzerinde ismimizin yazılı olduğu diplomayı aldık
Pes etmedik, yılmadık
Ve kazandık
Artık işliler kervanına katıldık
Acemi acemi öğretmenliğe başladık
Yuva kurma zamanımız gelmişti
Sevdiğimiz kızı Allahın emriyle nikâhımıza aldık
Bazen kuru ekmek yedik ama
Birbirini yiyenlere aldanmadık, saygıyı elden hiç bırakmadık

Kendi okuduğumuz okullarda
Kendimiz gibi öğrencilere babalık yaptık
Evimizin konforuyla onları aşağılamadık
Hep halk çocuğu olduğumuzu anlattık
Otuz yıl bu işi yaptıkta
Birinin bile yüzünü kızartmadık
Hiçbir zaman sen sus deyip bağırmadık
Ve bin çocuğum yüreğini kazandık
İyi yerlerde görüp gururlandık
Bütün arkadaşlarımla öğretmen olmanın tadını çıkardık...


17.02.2009
14.20
ANKARA(Hüzün Diyarı)