Pane Harcına Kadere Mahkumdan

terinde dolaşırdı emeğin
kalemin ucunda hasretin
darmadağın olmuştum
tüm geçenlerin ardından
sen kokuların muğlak

öperdim cama çizilen ismi
düşen her yağmur
beni infaz ederdi
camda buğu su'sardı

her sisin ardından geleni
benzetirdi gözlerim
ne bilsin
gidilmezdeydi ayak
sen ise gelemez yazılmıştın

kolundan annen
saçından abin çekiştirdi
kapıdan geçmelerin silindi


her haftasonu
zor
yine
koğuşları yırtan kalabalığın
rüzgarı vurdukça
kafam hep önde
değmesin göze
ilişmesin bir sevdalının resmi
ranzalardan ırmak gibi akışım
bundan

ah mapus
ah

ömrümü çaldın neyse de
gölgesini çok görmeseydin duvarıma

****
şiirimin ulaşılmayacak olması ihtimali kuvettli olduğunu bildiğim için
aşağıda belki bir dergide yayınlanır ve oğlum okur diye feylesofça birkaç kelime sıkıştırdım
bilirsin dergi sahipleri böylesini severler
ulaşırsa eğer sana bu mektup
baban olacak yırtmazsa mektubunu beklerim
orda en derin sitemi az güzelleme dolu şiirimi mektuba iliştiririm
bende kal
imza : kadere mahkum
?''
zindan damından yere düşen tesbih taneleri adres sormaz bilirsin
boşlukta kalan insanın savrulacağını tutunamayacağını
tutunduğu şeylerin anılar olduğunu
çizim çizik edeceğini yüreği bilesin
dışa çıkmak değil içeriden taşmış umuttur özgürlük
doldururcasına denizden göğe mavilik
akmaktır
bulutu iten kuşun kanat teleğinin rüzgara sunulmasıdır