Papatya

Papatya beyazı düşler biriktirdim 

 yönünü güneşe dönmüş 

sabahın ilk ışıklarıyla umuda açılan 

her akşam  rengini sarıya çalan

 gecenin hüznünden  nasibini alan

 sabah ışığıyla tüm hüzünleri dağıtan 

papatya mevsimi sevdalar biriktirdim

 ismi çocuk olan

çocuğu yüreğimde büyüttüm su verdim yeşerttim

İlk mevsimi o nedenle sevdim 

  papatya ile süslenir diye bekledim

 ve ben papatyaları çok sevdim

 yüreğim kadar beyaz, içim kadar temiz 

Papatyalara ben ömrüm dedim

Papatyam sen güneşe dön ben sana

Sen sarı ol ben beyazın 

Sen toprağa sarıl ben sana

Sen toprakta can bul

Ben sende 

Aylardan Mayıs

Mevsim ilkbahar 

ve benim dünyam hep papatyalar


Şenay Aygormez

12 Ocak 2020 84 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar