Papatya

Rengarenk kalabalıkta, sarı bir papatya

Usulca salınır rüzgarda,

Gökte mavi, yerde toprak, ortasında o yalnız,

Ne kalabalık umurunda, ne de hızlı zaman.

Bazen kırlarda, bazen şehir gürültüsünde,

Bir başına direnir sarmaşık sürüsüne.

Her sabah uyanır, gülümser güneşe,

Rengârenk kalabalıkta, sarı bir papatya.

Adım adım geçer önünden, kimisi görmeden bile,

Kimi çocuk eğilir, gülümser onun ile.

Bir damla yağmur düşer, ıslanır sessizce,

Fakat kırılmaz, eğilmez, boyun eğmez kimseye.

Ne bir saksı bekler, ne bir pencere kenarı,

Özgürlük onun toprağı, sarıysa baharı.

Kalabalık arasında, bir başkaldırı gibi,

Yaşamakta ısrarcı, hayat dolu kalbi.

Belki bir gün solacak, kimse fark etmeden,

O an’a kadar ışık dökülür içinden.

Bir çiçekten fazlasıdır, görünmez ama

Rengârenk kalabalıkta, sarı bir papatya.