Paranoyak Kaçış

Küf tutmuş elektrik direği...
Yorgun düşmüş ampüLü...
Bir yanıp bir yanmamaya gönüllü...
Akarken süzülmüş taneli yağmur...

Seçkin kuş kırmış dalları...
Heryerinde soyuk...
Kök salmış toprağın bir yüzüne...
Ellerini açmış küçük, düşmeye niyetli meyveye...

Sargın dumanlara ev sahibi olan baca...
Tüttürüyor geceyi...
Gökyüzünün ciğeri beş para etmezken...
Hala tüm berraklığıyla sabahta !

Soğuk vurgun yaptı bağrıma...
İğneli bir acı...
Buz tutmuş ellerimdeki o sancı..
Donmaya hazır !

Peki anlatılmalı mıydı bu kadar gerçek...
Söylenmeli miydi diye de düşündüm...
Beynim mi karar verdi kalbim mi ?
Bilmem...