Paranoyak Kurgular

...

Siz bilmiyorsunuz
kafanızda gömülüyken kum
kuyudan çıktı Musa
masum aynalara su diye bakarken
kayıp düşlerine anne diye ağlıyordu çocuklar

siz de ordaydınız
enkazdı insanın gen tarihi
ben çölün kitabını okurken
Leyla sattı kendini bir fosile
kırıldım hazerfendim
Rüzgarın etnesi kök de bendim
siz bilmiyordunuz
liflerimden kargı yaptınız kör
sırtımdan arındınız bir Elham üç nefes
kırmızı karıncalar gibi dolaştınız kanımda
toprak yerken kendi mezarımda

siz bilmiyorsunuz
bir dağı uçurumdan ben attım
ağzımın içindeydi tufan
üfleyip bir mumu son kez
gecenin tam ortasında düşlerimi
yasak bir kitap gibi, ben yaktım

siz bilmiyorsunuz
zihnimdeydi eliniz ve katil
tek canlı anlamadı sizi
saklanırken kendi gölgenize
ölen her çocuğa, bismillah
ağlayan her annenin çaresiz
susan her dilin sürgün
ayrımsız ama ayrımsız....
çıkarıp güncecisini bukalemunların
parçalanmış bir şarapnel gibi
yüzlerine ben taktım

siz bilmiyorsunuz
ben hep üstünüzü örttüm üşüdüğünüzde
aldatırken kan da düşü
susarken amentüsüz
mühürsüz zarflar attım
büyük harflerle yazılmış adreslerinize
kağıttan adamların tek replik hayallerine
puttan figüranlar yaptım

siz bilmiyorsunuz
hiç sevmediniz
sevmiş gibi yapıp
oynadınız kalp kurgularınızla
ve bozdunuz gen etiğinizi
insan olmanın ağır başlı hacmiyle
asal boşluklar bıraktınız aşklara

siz bilmiyorsunuz
nasıl da çürüdü parmaklarınızda ipler
oynarken kendi rolünüzü
astınız uyruğunuzu yasal yalnızlıklara
büyük adamlardık küçük harflerle yazılan
sufle verirken kuşlara her dilden
bir tek kendimizi anlamadık...

...

CC_