Pavyon

Pavyon ışıklarına yan basarken ayaklarım,
Üç beş şenliğe kapılır gönlüm.
Uyanık sandığın gündüzler aşkına,
Aşkına ezerim üç beş kadehte kederi.
Ey roman havasının civelek kadını, göbeğinde dökülürken şehvetler,
Bu gece benimsin,
Kafa tutmuşum dünyaya...
Allah!
Allah!
Civelek dünya dön sende,dönebildiğince,
Kıvırt yandan yandan,
Başım önde sen dur !,
Dönsün arzular...