Pay

Rahmimde yaşamı son bulmuş bir cenin benim düşlerim,
Usul usul yerleşirken köşelerime hüzün,
Kanlı bir ağıtındayım doğmamış düşümün..

..

Bileklerinden kan fışkırdı mı hiç kilometrelerce öteye,
Bir aşk sanmışlığın saflığına leke sürmeye?

Ölebildin mi çürüyerek,
Kurtlanarak,
Bakire halinle,
Örümcek ağıyla bezenmiş bir gecede?..

Ne kadar yedin tırnaklarını hırsından,
Aşktan,
Tutkudan?..

Hislerinin varlığını anlayabilmek için kaldırdın mı kabuklarını yaralarının,
Yüzünden akan bir damla acıda boğulabilecek kadar ufalandın mı,
Törpülendin mi dudaklarından?.

Aynalarda kaç kişi çıktı karşına,
Kaç kişi vurdu seni karanlık gece vakti sinsice arkandan?..

Yatalak bir ruhla,
Yaralı sevdalarla tutunabildin mi hayata saçlarından?

Her gün pay ederim etimi anılara ben..
Budur benim hayatı aşka bölerek yaşamak dediğim.
Daha ondokuz yaşımda kemiklerimi yalıyor sokak köpeklerim..


bilinmeyenzamandilimi

.