Pazar

Sarı bir yaz incir kokar
Dere boyu uzayıp giden kargılar
Kalem olur, geçmişi yeniden yazar
Kasaba hareketlenir, yazılanı yaşar
Çarşamba kurulur pazar
Çocuk gülüşmeleri, horoz şekeri de var
Tütün kokusu damların altından sızar
Elleri kınalı, al yanaklı kızlar
Dağlardan iner, çul, kilim satar
Fırınlar yanar, has ekmek kokar
Böyledir işte kasabada pazar
Yüzlük nineler dedeler günleri sayar
Kirman eğirir çile yün sarar
Çözer her derdi bilir insan niye var
Her evin avlusunda bir ak sakallı ihtiyar
Göçtüler birer birer dünyada kalmadılar
O insanlar şimdi servi altında yatar