Pembe Gül

Pembe bir gül yapayalnız bataklığın ortasında
Timsahlar nöbet tutuyor hazırkıta etrafında
Ne bir başka gül ne bülbül kuş uçamıyor havada
Güneş ışığına dahi geçit yoktur bu ormanda

Ezelden beri pembe gül bülbül hasretiyle yandı
Ona uzanan dalları acımasızca budandı
O incecik bedenini aşkın kor alevi sardı
Yaprakları hep kurudu geriye dikenler kaldı

Sizler elbet mesutsunuz o kocaman gülistanda
Yapraklarınız yemyeşil bülbülünüz yanınızda
Haliniz nice olurdu canlandırın kafanızda
Pembe bir gül olsaydınız bataklığın ortasında