Penceremden Bakarken

Ben penceremden bakarken
Sen çoktan gitmiştin

Kalbimde sevda kırıntıları vardı benim
Yüreğimde ise yanıkları
Sebebin yoktu ama sen gitmiştin
Dur bile diyememiştim ki
Daha konuşamamıştık da
Sabahın ilk ışıklarıydı
Havada ayrılığın kokusu
Camlarda gecenin buğusu vardı
Mavi griye çalarken
Elimde paketin son sigarası
Ve ben penceremden bakarken
Sen çoktan gitmiştin

Sen yok muydun artık odamda
Yani atık ben yalnız mı kalmıştım
Yani ne kulağım vardı benim
Ne yüreğim ne de gözlerim
Yani artık ben de yoktum
Neylersin buna da şükür
Sen şemsiyeni açmış giderken
Ben pencerede kalmıştım
Ben penceremden bakarken
Sen çoktan gitmiştin

Biliyor musun?
Ben her gün aynı pencerede
Gözlerken yolunu sen gelmiyordun
Nedense hala içimde bir kıpırtı
Yüreğimde bir heyecan
Sanki sen hiç gitmemişsin de
Ben seni karşılamak için bakıyorum pencereden
Ve ben beklerken yolunu
Penceremde uyuya kalmışım
Ben uyurken
Sen çoktan açık denizlere yol almışsın
Öyle ya da böyle
Ne yeminler etmiştin

Ben penceremden bakarken
Sen çoktan gitmiştin


ŞAKİR SAVAŞ