Perdeleri Çekilmiş Bir Hayal Odası

Ruhuma tünemiş kuzgun

Tüylerinden süzülen bu kan kimin

Eğer bir cinayet varsa ortada

Katili boşver

Kurbanı kim bilmeliyim

Toprak kokuyor

Taze toprak

Kimi gömdüler yine vakitsiz söyle bana

Peki ciğerlerimi yakan bu ağıt

Kimin adı için okunuyor öğrenmeliyim

Gecenin siyahında uyuşuyor zihnim

Ne yapsam da uğultuları susturamıyorum

Ah fısıltılar

Her karanlıktan sızan sivri dişli mahlukatlar

Yeter şeytanınızın aşkına artık susun

Yetmezmiş gibi onca acı

Başımda dikilip bu senin gerçekliğin deyip durmayın

Görmüyor musunuz

Perdeleri çekilmiş bir hayal odasına döndü zihnim

Korkaklık deyip

Yargılamak kolay beni ama

Tüm bunlar sadece benim kendimi koruma içgüdüm

Denedim de başardım mı sandınız

Tüm perdelerimi sıkıca çekmeme rağmen sanmayın ki kurtuluştayım

Onca karanlığa rağmen

Sızıntılar var engel olamadığım

Sürekli kanayan iflah olmaz bir yara gibi

Gözlerime saplanıp duran bu kanlı görüntülerle çevriliyim

Kabul kendimi inkardayım

Ama

Ben değildim bu

Ben olamam o kanlı görüntülerin kaynağı

Ah Kanlı Kontes ah

Kemiklerin sızlar mı bilmem ama

Bunlar hep senin yüzünden

Bence bilmelisin

Leşimin üzerine tünemiş kuzgun

Gaganın ucunda hala atmakta olan kalp de kimin

Yoksa gerçekte hiç olmadın da

Sen de benim acınası bir kurgumun bir parçasısı mısın

ama

Toprak kokuyor

Taze toprak gibi kokuyor bedenim

Avuç avuç vedalar birikirken üzerimde

Yakılan ağıtların içinde giderek belirginleşiyor ismim