Peri

Bir Kır gezisiydi.
Onu tanıma sebebim...

Şehrin gürültüsünden
Fırlatılmış bir ok gibi,
Düşmüştüm
Kızılcahamam ormanlığına...

Önce bir ben vardım
Yanlızlığımla başbaşa.

Kah oturdum kahverengiye
Düşündüm ,düşündüm.
Kah uzandım yeşile,
Görmek için ,
Güzelim açık maviyi
Baktım, baktım.

Rüzgarın ıslığı
sessizliği,
kel kel kumun rengi
yeşili ,
bozuyordu.

Güneş içimin buzulunu
Eritiyor .
Düşüncelerimse
Güneşe engel oluyordu.

Birden içimin ısındığını,
Kalbimin titrediğini,
Gözleriminse ;
Başka bir şey
Görmediğini hissettim.

Karşımda bir peri
Yeşile çalan gözleri
Bir tek sopası yoktu
Çiçek doluydu elleri,

Sıkışmış yüreğim
Fırlamak istedi yerinden
Bu ne güzellik dedim
Gözümde, gönlümde
Aynı fikirdeydi

O gün orada kaldı ,
Anısıda,
Bir daha göremedim;
Ne onu,
Ne de onun gibi güzeli.....