Permali Gecelere Kiş Kiş

zelzele gibi
kendi şiddetinde artçılar
kırk haramilerin yatağına kanlı gözyaşı bırakan
bir kıza aşık oldum bu gece
kırkbirinci harami değildim oysa




aşk kolonlarımı sallıyor
örgüt çökerten
iç savaşlar çıkartan
bir matahari gibi girdin odama
sınırlarımız belliydi oysa
sen kan kusuyorken durmadan
ben vezir olmanın telaşını yükledim içime
her ten bir muhtıra
her dokunuş ihtilal yanlısı
permalı gecelere kış kış




ve çıkartıp yara bandını yüzümden
bir şişe köpek öldürenide bitirdikten sonra
dur durak bilmediğimiz sevişmelerin ortasına atıvermiştik kendimizi
ıtri'den dinlediğimiz tıngırtı eşliğinde




midemin karnıma yapıştığı o an çırılçıplak
bir sevgiliye cellat
bir şiirde daha iki büklüm olabilmek
bu adam ne kadar da küçüldü bir aşkın diz kapaklarına dedirtebilmek, insanları




yağma yok
kadın beni kadınlığıyla rezil edecek
kanlanmış gözbebekleri
kan kusarken dudakları
permalı gecelere kış kış diyecek
peşimizdeki şarapçı







black_1