Pes

Olduramadıklarımız
Olmazlandıklarımız oldu
Biraz inançtı taze kılan
Günahlardan kopma, yeni yetme düşleri
Tökezledik kabul et
Kaç kez katledilebilirdi sevda
O kadar öldük
Bir o kadar dirildik!

Şimdi en asi(l) duruşunla
Günışığına sermektesin hayalleri
Dingin ruhun bu kez
Bu kez ketum değil sessizliğin
Damla damla akıyor avuçlarıma
?Hepsi bir parça sen
En çok bana benzeyen'
-Sitemkârlıkla-
- Bu kadının adı hep yalan'dı çözümsüz anlarda! ?

Pes!
Dikiş tutmaz oldu bu sökük
Yamalı umutlar sırtında az mı direndik
Geçti saydıklarımız
Geçmemişken henüz
Tabuta koyulan ceset
Safına durulan haset
Gömülen kaçıncı bahar bu
İç ettiğimiz!

Hayat ince eleyip sık dokurken biz'i
Dokunuşlarının izini taşıyan gecelerde
Tozu kalır dumanı savrulur
Ayrılığın...
Yeter! İflah olmaz bu sevda anladım!