Pesto Soslu Şiir

I - Fesleğen Fırtınası

çırpınır dilimin ucunda zeytinle bezeli bir ay
sürreal bir haşhaş tarlasından kopup
damağıma düşen bir ihtilaldir pesto
basilika gölgelerine maydanoz darbesi

derin devlet misali, çatalın ucundaki

sarımsağın sabrında sinmiş asırlık hasret
kavanozun dibinde saklı bitmeyen son tango
zamanın cam kesesi döner çam fıstığında
sükuneti bitiren işte tam da bu cümledir: "Nane mi bu?"

maksadı hu olana yakışır tabağın içinde kaybolmak

“anlam” dediğin, belki bir çatalda yok olmak

dile rende gerek, söze huşu

memleket gerek, bir güvercinin zeytin dalına konduğu

kızgın tavalarda yankılanır adalet timsali pesto’nun hukuğu

II - Tarhunlu Yalan

adalet dedikleri bir defne yaprağı

fesleğen değil bu, şeyhlerin bıyık yağı
tadına baksan, mideni bulandırır
yargıç vicdandır, liyakat ise etli ekmek
cübbeyi gören ceketiyle koşup gelir

istanbul'un ara sıcağında adalet için son hüküm
üniversitelerde soğuk bir tabakta servis edilir

III - Harf Devriminden Kıyma Yapmak

bir alfabenin etinden kavurma yapmışlar
harfleri kıyıp tavaya basmış yobazlar
kitaplar yakılmaz artık, sadece sulandırılırlar

IV - Kekik Fırtınası

felsefeyle çırpılmış kekik sancısı

eteklerinde gramerin, küfre çok yakın

adalet, defalarca pişirilmiş bir kış masalının adıdır artık

soğukta üşüyen çocukların dinmeyen çığlıklarıdır

acının tatlısıysa bu, ironinin diri halidir demokrasi

tencerede ulus, tavada vicdan

aynı sofrada, tek bir ağızdan susmaktı katliam