Plâtonik Sevda

meydan çeşmesinde beklerim seni
bedenim ivecen bakışlarım tor
saçlarım taralı elbisem yeni
kırlangıçlar telde oyun oynuyor

ezberimde olan bir kaç melodi
sessiz terk ediyor dudaklarımı
geveze kumrular rubalı udî
sanki tırmalıyor kulaklarımı

rahatsız bugün şems ne parlak ne mat
kızgınlığı fahiş gölgesi bedbin
ben seni beklerim çöl âbıhayat
bu yanan gönlümde serap gözlerin

voltamda hüzün var tozlu paçam da
geçmiyor yolumdan artık hiç bir sen
üstelik yorgunum ve hem açım da
endişem büyüyor ya hiç gelmezsen

erişiyor akşam bir güne daha
bekleyiş ardından yeni bir hicran
ruhun benden uzak cisminse vaha
işte bitti yine içlek bir sevdan


İlyas YAĞCI