Polyanna Ağlar mı
Ağlasa da sevinçten ağlar
Oysa boğazına saplanan hıçkırık
Sevinç mi hüzün mü bilemediği
Belli belirsiz çizik bir plak gibi
Hep o şarkıyı çalıyordu gecenin gölgesinde
'Kimi sevsem sensin...'
Susturmalı mı
Yarınlarına kanat çırpan kelebek etkisini
Bilmiyordu.
Neden sonra martı çığlığında yankılandı sesi
Oysa çoktan demir atmıştı okyanusa
İki kişilik kalbi
Çırpınıyordu nefesi
Bir yokmuş bir varmışla başlar mı masallar
Ya sonra
Çıkılır mı kerevetine tekrar
İşte o an
'Biz bir elmanın iki yarısıydık seninle bir zamanlar'
Diyordu maziden gelen iç sesi
Öyleyse
Bir kez daha açılsın mucizeler sandığı
Yeni bir mutluluk oyunu başlasın filizlenmeye
Gölgelerine serilsin iğde dalları
Çiçeğe dursun tomurcuk
Toplansın bir de Polyanna'nın eliyle
Koklanmaya gidilsin son kez
Mutlu hayaller ülkesine
Masal bu ya
Başlamış anlatı
-Bir varmış bir varmış
Bir yokmuş hiç yokmuş
Mavi bir kuş konmuş iğde dalına
Toplayıp atmış hüzünleri sonsuzluk kuyusuna
Taçlar yapmış sevgi sözcüklerinden şiir şiir
Bir dilek tutmuş ardından
Çiçeklerle örülmüş düşleri...
...Ve hiç yağmamış üzerine karakış dönümleri
İliklerine kadar ıslanmamış da iklimleri
İlahi eteğinden sımsıkı yapıştığında bahara
Ne hazan yeli çarpmış yüreğine
Ne de savrulmuş ören yerine
Bir maske takmış gözlerine hayatın
Ardından pembe gülen geleceğine
Hayaller kurmuş panjurlarında...
...Ve temizlemiş kötü ruhları penceresinden
Ne güzelmiş hayal kurmak
Büyülü aynasında yıldızlara dalarken
Kaderin kara kilimi varsa
Onun da gökkuşağı varmış
Bütün renkleri umuttan
Ardına kadar açılmış mutluluk kapısı
Gülümsemiş masal kahramanı
Gülümsemiş çocuklar
Yeni bir mutluluk kilimi dokunmuş
Hayatın tam ortasına
İpliği sevgi
İğnesi aşk-
Sen de katılır mısın bu oyuna
Var mısın Polyanna'nın gülümseyen elleriyle
Hayatı dokumaya...
20 Şubat 2010 İzmir
değerli murat hocam onur duydum varlığınızdan
ben bu şiiri elbette ki salt polyanna gözleriyle hayata bakarak yazmadım ki ben her zaman gerçekliğin tarafında olmakla beraber hayatın zor taraflarını biraz olsun yumuşatabilmek adına polyannayla dost oldum.. bazı arkadaşlar bilirler polyannam selam söyledi derim içimdeki o ruhla kimi zaman..problem ne kadar büyük olursa olsun hayata bu gözlerle bir nebze olsun bakmaya çalışırım.. çünkü gördüğüm bir gerçek var ki..o da bir tek hayatımızın olduğu..bir başka şansımızın olmadığı.. evet polyanna ağlamaz masallarda..ama gerçek hayatta ağlar..yine de ağmaması için bu gayret..
sevgim ve saygımla çok teşekkür ederim
Gerçek hayatın acımazıslığından zaman zaman kaçıp kurtulmak ve düşlediğimiz dünyayı yaratmak arzusu ilk insandan günümüze kadar çoğalarak gelmiştir. Gerçekten de düşlediğimiz sevgiliyi, özlediğimiz doğayı ve elde etmek istediğimiz olanakları düşlerimizde yaratırız. Zaman zaman bunları somutlaştırdığımızı sansak da sonu hüsrandır çoğunlukla. Mutlak mutluluk cennetinin anahtarı henüz çıkmamıştır usta ellerden. Sanırım bu kaçış ruhun supabıdır da aynı zamanda. Polyanna, yaratılan bir masal kahramanıdır ve bu masalın konukları oluruz zaman zaman. Günlük hayatla kaşılaştırmalı masalsı anlatım oldukça etkiliydi. Her ne kadar masalsı oyunlar yorduysa ve oyun dışı kalma isteğim daha ağır basıyorsa da şairi böylesi güzel şiirler yazdığı için kutluyorum.
çok teşekkür ederim değerli arkadaşlarım varsın Polyanna masal kahramanı olsun ben yine de onun elleriyle dokuyorum hayatı...
hepinizi çok seviyorum
sevgili sait hocam size ayrıca teşekkür ederim saygımla
Polyanna Ağlar mı, mutluluğu idealize etmiş bir masal kahramanı ağlamaz ama insan ağlar. Gülmek gibi ağlamak, öfkelenmek bir duygu davranışlarıdır ve insani özelliklerdir. Hele bu sanatçıysa onun ağlaması başka bir haldir. ağlaması sevinci ve öfkesini sözcükle yapar. Çünkü onlar da bedenin bir parçasıdır en önemlisi de yüreğinin sinirleridir sözcükler. Ama çözüm ağlamak varken ağlamayı seçmekse bir çaresilik ve zayıflıktır. '7 şubat Denizli tekel işçileri çadırındayım. 15 kişi kadarız. Bunlardan beşi benim gibi destek amaçlı gelmiş. Kolunda kırmızı bandında görevli yazan Denizlili hasan Çiyin'le konuşuyorum. Gözleri yüzü bir melek gibi. içinde volkanlar kaynıyor. ama o evde kalan üç çocuğuna özlem dolu olmasına karşın ağlamıyor, direniyor. Polyanna gibi geleceğine de mutluluk oyunuyla yaklaşmıyor. Biliyor ki direnmezse açlık ve yoksulluk katlanarak gelecek yaşamının içine. Ama şairin yüreği işte .herkesin mutlu olmasını diliyor, mutluluğa çağırıyor insanı.. Gelemeyenin elinden tutmaya var mısın şair. Tebrikler Sevilnur hanım.
Sen de katılır mısın bu oyuna Var mısın Polyanna'nın gülümseyen elleriyle Hayatı dokumaya
tebriklerimle