Prangacı

prangacı!
tazele beni
eskidi gene bu prangalar
gelene hasret kaldım
gelecek habersiz
gelen giden kalmadı
prangacı
tazele beni...

yaşlandık be prangacı
ilk prangalarımı senden almıştım
o zamanlar gençtin
ispanyol paça pantolonun
yumurta topuk ayakkabıların burunları en sivrisinden
uzun faallerin
aslan yelesi gibi saçların vardı
birde yüzüklerin vardı
serçe parmağın havada
kavrardın ince belli çay bardağını
dik yakalı gömleğin
fit vücudun vardı
yakışıklı adamdın be prangacı

prangacı!
tazele benim prangaları...

bunca yıllık müşterinim
iyisinden ver prangacı
ne sen ne ben,ne de gelecek
aynı değiliz
senin o meşhur prangaların bile bozulmaya başladı
daha geçen sene almıştım bunları
ilk aldığım prangalar dört yıl gitmişti benle her yere
aradaki farkı mazur görmeli
kalmadı bizim gibi delikanlısı
sevdası gönlüne pranga olmuş
bir ömür beklemeyi kabullenmiş
verdiği sözü tutmuş
beklemiş...

şimdi öyle değil be prangacı
misal bizim alt komşunun kızı
geçen sabah bakkaldan ekmek aldım eve gidiyorum
apartmanın girişinde gördüm
bir çocuğa seni seviyorum dedi duydum...
inanmazsın prangacı
iki gün sonra başka bir köşe başında
başka bir çocukla beraberdi
ağızlarda aynı sözler
seviyorum!
biz yaşlandıkça sevgilerin ömrü kısaldı prangacı
halbuki babasını tanırım
sözünün eri adamdı
yazık öğretememiş sevgiyi
genç öldü rahmetli...

prangacı!
tazele beni
eskidi gene bu prangalar
gelene hasret kaldım
gelecek habersiz
gelen giden kalmadı
prangacı
tazele beni...