Prangalar Vurulmuş Yüreğindeki Söze

Şuramda bir sızı var günden güne azıyor,
Keşke seninle o gün gelmeseydik göz göze.
Suskunluğun çığlığı kaderdemi yazıyor,
Prangalar vurulmuş yüreğindeki söze.

Hayâlin aynasında donup kalmış bir resim,
Dilimde pelesenktir gizlediğim o isim.
Topraktan yaratılmış ateşte pişen cisim,
Yıllardır muhtacım ben aydan güzel o yüze.

Serâba bürünürken yürüyorsun önümde,
Bir ömür tüketirken hep sen varsın dünümde.
Güz gülleri açarken hazânda,son günümde,
Tek tesellim,umudum gelebilsek diz dize.

El ele tutuşup da Kehkeşâna gitmiştik,
Yıldızları bölüşüp,ay'a nisbet etmiştik.
Günden güne eriyip bir mum gibi bitmiştik,
Gökteki Melekler de acıyordur hep bize.

Öyle anlaşılmaz ki benden bile saklıyor,
Bazen çıkıp gidiyor ışığını yokluyor.
Söz geçmiyor gönlüme seni bensiz bekliyor,
Baharlar gelip geçti belki gelirsin güze.